Marka irudi bat sortzerako garaian, ohikoena marka hori modu isolatuan lantzea izaten da. Alegia, testuingurua aztertu, izena erabaki, helburuak eta arloko joerak aztertu eta guztia isladatzen duen irudi grafikoa garatu ohi da.
Baina lanketa honek ez du kasu guztietarako balio. Batzuetan azpi-markak sortzea beharrezkoa izaten da. Alegia, marka nagusi bat eta horrekin nolabaiteko lotura duen azpi-marka edo azpi-markak sortu behar izaten dira.
Beste hainbat alditan marka irudi bat sortzeko prozesuaren inguruan idatzi izan dugu Martxan atal honetan. Adibidez, proiektu baten izena erabakitzeko garaian egon daitezkeen arazoak aipatu genituen behin.
Demagun lehen sektorean lan egiten duen enpresa txiki bat garela. Urtetan zehar barazkiak modu tradizionalean ekoitzi ditugu eta “GureBaratza” marka erabiltzen dugula produktuak merkaturatzeko.
Urteak joan ahala, aldiz, produkzio ekologikoan murgiltzen hasi gara eta, urtetan landutako markatik aldendu gabe, modu bereiztuan merkaturatu nahi ditugu gure produktuak, “GureEkoBaratza” izenpean.
Bada, hori izango litzateke sub-brandinga lantzeko kasu on bat.
Oso tipikoa izaten da azpi-markak publiko berri batengana heltzeko sortzea. Marka berri honen ezaugarriak ezberdinak izango dira, baina betiere marka nagusiarekin duen lotura galdu gabe. Sub-brandinga ongi egiteak markarengan dagoen konfidantza hobetzen laguntzen du.
Marka nagusiaren eta “azpi-markaren” arteko lotura nolabait mantentzea oso garrantzitsua da. Horretarako, honako faktoreak erabil ditzakegu:
Ez da beharrezkoa faktore guztiak erabiltzea, noski. “Azpi-marka” bakoitzak bere nortasuna izan dezan tartea utzi beharko da.
Modu batean edo bestean, ongi aztertu beharko da marken arteko oreka. Biek (edo hirurek, laurek…) dute garrantzia bera? Edo, argi erakutsi nahi dugu bat nagusia dela eta besteak garrantzi gutxiagoko arloak direla?